Anlamsız bulurdum güneşi
Sadece ışık derdim içimden
Bazen de geceyi sorgulardım
Korkmak için bir sebep olan renk derdim.
Taa ki tenine sarılana kadar
Yanlış tanımlamışım güneşi
Gökyüzünde değil, teninde yaşatıyormuşsun meğerse.
Karanlığı yürümeme engel olan bir renk sanıyordum
Sevişirken saçların yüzüme çarpınca
Zamana kızmaya başladım "bir an önce güneş batsın" diye
Teninde hem güneşi hem geceyi yaşıyorum ya
Artık benim için 24 saat sen (tenin) demek.
Kaç cisime dokundum ki bu zamana kadar
Ellerim kaç köşe, kaç eşya tanıdı,
Kaç duvara dayandı, kaç bardak tuttum,
Isınmak için kaç kıyafet tuttum
Kaç kalem tuttum anlamsızca yazmak için
Bir tek seni tutmamıştım,
Omuzlarını tutmamış, boynuna dokunmamış
Beline hiç sarılmamış, parmak uçlarım seni hiç keşfetmemişti.
Gözleri görmeden yaşayan bir insan gibi
Gecenin içinde keşfetmek gibiydi seninle sevişmek.
Sana dudaklarını da anlatmak isterdim ama ...
Kayıt Tarihi : 21.5.2018 22:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!