Koşuyorum.
Etraf karanlık,
baykuş sesleri,
çalılar çizdi yüreğimi.
Soluk soluğa nefes
koş durmadan etme pes.
Kaç kaçabildiğince,
ardında bırak
acıları sevdaları.
Kurtlar aç iz sürer
yüreğin kanar
kokun siner
leşine kargalar tüner.
Kaç kaçabildiğince,
ölülerin seni bekler.
Kayıt Tarihi : 15.4.2007 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaçmak gelir yaaa bazen hayattann göçmek gibi öyle bir demmm bu demmmmm
TÜM YORUMLAR (3)