Kabuslarımdan uyandım oysa gerçekler daha korkunçtu
Daha karanlıktı gök ve dahi sonsuzluk
Kabuslarımın bir sınırı vardı gerçeklerin yoktu
Kabuslar gördüm bir çoğu gerçek kadar korkunçtur
Fakat asıl korku içinde değilmiş insanın
İnsan kendi yarattığından nasıl olur da korkar oldu
Binlerce kabus yarattım oysa gerçekler daha korkunçtu
Kabuslar yarattım ilk başta korkmuştum
Sanki gerçekler engin denizler gibi durgundu
Hüzünden bitap düşmüş yorgundum
Aynada kendime bakmaya korkar oldum
Kabuslar vardı kabuslar, tüm herşey buydu
İnsanın da bir sınırı varmış, bilmiyordum
Savaşmak istemesem de
Savaşmak zorunda olan bir orduydu; umudum
Ey gökler, ey insanlık bakın hala yaşıyorum
Yaşamak ve inat işte bu lanetli duygu
Binlere kabus binlerce hepsi gerçek oldu
Gökte yıldızlar şahidim olsun, yalnızca korkmuştum
Kabuslar ve kabuslar bakın hepsi gerçek oldu
Tüm ışıklar soldu ve karanlıkta kayboldum
Kabuslarımdan uyandım
Oysa gerçekler daha korkunçtu
Kayıt Tarihi : 25.8.2022 02:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahadır Çiftlikli](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/25/kabuslarmdan-uyandim-oysa-gercekler-daha-korkunctu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!