Sahilden, bakıp hıçkırarak ağlıyorum kimse yok buralarda,
Göz yaşlarımla göl taşar mı, taşar mı be kanka,
Ara sıra taş atıyorum taşlar sekip yıkar mı bedeni buralarda,
Güneş doğar elbet sabaha, beden kalkar mı bilmem bi daha.
Güneş şimdi batıyor tenim de hissediyor buralarda,
Sabah doğar mı bilmem ama, ben olsun istemiyorum daha.
Burada sabahsız akşamlar olur mu bilmem ama,
Ben yokum bu oyunu sevemedim be kanka.
Nasıl geldim buralara, neden geldim bilemiyorum,
Güneş battı artık, gün yüzü göremiyorum.
Attığım şişeler yüzüyor su da nasıl batmıyor anlamıyorum,
Artık taşır mı beni bilmem ama, ben de suya dalıyorum.
Sakın gülme halime ben ciddi söylüyorum,
Ne yazı yasadım ne baharı biliyorum,
Sensiz aç karın, bu saat varsay su içiyorum,
Bende anlamadım şiir yazıyordum, şu an boğuluyorum.
Bu nasıl sudur altında da nefes alıyorum,
Bu nasıl telefondur suda da mesaj yazıyorum.
Bu da ne, küvette yüzen şampuan şişeleri, görüyorum,
Ah şimdi uyandım yorgundum küvette sabahlamışım.
(20.07.2007
Erhan KATI)
Kayıt Tarihi : 11.10.2007 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!