Kabuslarım 5 Şiiri - Mehmet Halil

Bir gün, ilk çıktığımız noktaya geleceğiz
Ne evlilikler olacak, ne de boşanmalar
Hepimiz Adem ile Havva olacağız
Kara bir mizah olacak o zaman,
Boynumuza kendimiz taktığımız tasmalar.

***

Yazıyor… yazıyor… yazıyorlar…
Bir gurup saçıyor varlığını
Alıyor kapasitesi olanlar
Zorlamadan sınırlarını.

Arz, talepten fazla
Yazan tüketmeyene kızıyor
Öteki aradığını bulamıyor arzda
Ürünler depolarda tozlanıyor
Kendini dinleyen dinleyene
İkisi aynı yerde buluşamıyor.

***

Akordu bozuk kıçların
Osurukları tırmalar kulakları
Bu ortamda nasıl yaşayacaksın?
Kulakları, kıçlara mı uydurmalı?

***

Diyorlar ki! ...
Üretici kullanamıyor ürettiğini
Üzülmeyin kardeşlerim!
Deterjan üreten, hangi işveren
Temizleyebilmiş kendi içini?
Buyurun! İşte! Züğürt tesellisi.

***

Aslanın taşaklarını örten kuyruk ince
Koyunlarınki benzer incir yaprağına
Adem neden ince yaprağı seçmemiş?
Biz de benzerdik işte o zaman aslana.

***

Isırır gibi, sevgilim sözleri,
Her harekette hırsız tedirginliği,
İnsan işine gelene inanıyor
Metal kaplı sözler, körelmiş sezileri
Yalan üzerine çoğu aşk hikayesi…