Ölgün yıldızlar altında,
Konuştuğumuz o cinayet günü,
Ateşli sert sözler söylerken,
Hiç inanmamıştım beni öldüreceğine.
Kargalar sessizdi hava bulanık,
İçimde bir yerde bir şey kırıldı.
Kendim için ilk defa ağladım,
Unutamam o gururlu geceyi.
Kendimi karanlığa hapsettim,
Ölümden bir ısırık aldım,
Ve bekledim.
Kâbuslar ağlar ördü yüreğime,
Aklım çelimsiz kaldı.
Bir bayır vardı çıktıkça düştüğüm,
Tepede bir ben bekliyor,
Savaştım kendimle direndim,
Umursamaz bakışların öldürdü beni.
Yeni bir hayata uyandım.
Kayıt Tarihi : 23.8.2018 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!