Her gecemde nöbete çıkan bir kâbus,
Çöreklenir başıma sonra derdi sus.
Eşimle ses geçirmez havadan mahpus,
Seraba kapılır gibi çölde susuz.
Her gece kâbus düşlerime zift döker,
Ziftten sureti beni kendine çeker.
Şuur açık her şey sinema perdesi
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
