Kabus Şiiri - Ahmet Öztürk

Korkunç dakikaların kemikleşmiş sıkıntıları
Her yanımı sinekler gibi sarıyor
Bu kabusu kaça aldım muamma
Oysa tek havadis beni yok edişiyle besliyor
Birazdan bir geçit töreni esecek
Ezecek ellerimi her tok adımında
Kırıklarım güvercin olacak
Güvercin sonsuz bir güfte yazacak
Sonbaharda gelin
Sonbaharımda okuyacağız

Boğucu bir gri isyanın ortasındayım
Yüzlerce elin arasında bir el
Tutamadığım bir el
Geri geri yürüyemem bu bataklıkta
-Yağmur var tutun güneşin çemberine
Omuzlarını büyüt
-Sabahı beklemeliyim diyorum yağmura
-Öldü o gelmeyecek
Ya şimdi tutun
Ya şimdi büyüt
-Olmaz vardır gecenin sonu
Ve siyahı ve kabusu
Kabulüm yitiyorum zerrelere
Keşke yok yağmur
Keşke yok

(15 Kasım 2006)