Kabul Günü Şiiri - Işıl Başkalem

Sen baştan sona söylediğim
En uzun şarkıydın.
Öyle kolay değildi
Cesaretle söylemek.
Bu sahnede olmak demek...
Bazen iki kere söylerdim üst üste.
Bilinçsizce.
Korkma.
Senin bilincin ikimize de yeter.
Sen öyle bir şeydin ki yalnız gecelerimde
Sanki kokun sarardı odamı.
Tozlu raflarında unutmuştun oysa sen beni.
Boş bir resim çerçevesi
Kalmış duvarında gördüm ki.
Ruhumda gezinen şarkılardan başka
Tanıdık bir şey yoktu odanda.
Benim sevinçlerim de buharlaşmıştı
Bir çaydanlığın suyunda.
Artık çiçeklerim yok.
Sen hiç sonbahar oldun mu ilk baharda?
Zaman vurdu mu yüzüne sert?
Bu gün benim kabul günüm...
Bütün gerçekleri kabul ettim.