Kaç kere kırılsa haktı aşk bu bedene yasaktı. Yasaklarını da çiğnemiştim oysa, ilk sözü gözlerinden yüreğime dökülen bir şiir olmuştu, adı varoluştu bu bir sonunu ölüm var etmekti, ölümü de kabul etmekti onun gözleri,mutlu ettiği kadar mutsuz olmamada denkti onun elleri, elleri ki bir elveda için el sıkışacak kadar beni yok etmekti, geceleri uykusuzluktan şişmiş gözlerime sabahlara kadar geçmişi rimelliyorum, hani şu halimi görsen inan sen vazgeçmişliğinden utanırsın...
İlk demiştim aşk demiştim
adını hece hece her gece
yastığımın altına ben iliştirmiştim,
birikmiş bir adın vardı başucumda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
çok güzel bir şiir.etkili bir dil,vurgular çok güzel kutluyorum şairi,saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta