KABUK
Sustum
Ağzımda göveren yaraya
Güneşi kaburgalarımdan doğuran bendim
Ölesi sıcak
Ölesi yangın içim
Hangi sevdaya başımı yaslasam
Seni görürüm
Sana gelen tüm yollar
Uzun ve karadır
Saçlarım gibi..
Ya da çıkmaz sokak
Aklım ne de çok benzer sana
Çocukluğumu emzirirdi düşlerim
Bir yanım hep ağlak
Avuturken zaman
Kadehlerim başıboş
Mezeler yalnız
Biz kabukla yaranın aşkı
Her kanamada sımsıkı sarıldık
“İtiraf ve ithaf ”
00:23 04.05.2014
Nürgül OcakKayıt Tarihi : 4.5.2014 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!