Kabuk Şiiri - Meltem Arslan

şimdi ben boş bir kabuk...

dışı;
enine boyuna birbirinin içine geçmiş
derin çizgilerle aşınmış

içi;
aldırmaz alevlerle yanmış tutuşmuş
kalmamış artık hiçbir şey geride

geriye kalan boş bir kabuk
öylece yalın, öksüz

geriye kalan boş bir kabuk
oluklarından akan
su damlalarıyla temizlenmekte

geriye kalan boş bir kabuk
koca dünyada bir o anlamsız
anlamları anlatmak için

şimdi ben boş bir kabuk;
öylece yalın, öksüz...