Kabuk Şiiri - Armağan Öztuksavul

Doğduğumda yoktu
sanırım
önce belirsiz
soluk
yavaş yavaş
oluştu bu kabuk

Sevmiştim onu
ilk fark ettiğimden beri
Zordu çünkü Hacıhüsrev’de
gençlik
ve çocukluk
Ne darbeler
görmüştü bu kabuk

On beşini görmedi
ama
en iyi arkadaşım
İzin vermedi
kalbindeki delik
ve yoksulluk
Kalınlaştı bu kabuk

Duvar dibinde bulmuşlar
diğerini
Eroin yazmış gazeteler
Kanadı arkadaşlık
dostluk
Sertleşti bu kabuk

Daha yakından hissettim
öbür ikisini.
Cansız bedenlerinin
işaretiydi
yanıbaşımda tükenen
soluk
Gerildi
gerildi de
dayanmıştı kabuk

Kendi ölümüm de
göründüğünde böğrümde
dans ettik usulca
şarkı söyledim
sesim boğuk
Tınmamıştı kabuk

Ummazdım bu yüzden
Çarpınca yardan ayrılık
böyle çabuk
akacağımı
yumuşak ılık
Çatlamıştı kabuk

(1997 Haziran)