Garipleşti insanlar, ölüm sevmez oldular,
Tuhaf tuhaf insanlar hanelere doldular.
Ne maziyi okurlar, ne bakarlar atiye,
Zannetti insancıklar, böyle mutlu oldular.
Herkes yapar bir kondu, şu kısa hayat için,
Her fertte farklı konut, modeller yüzler biçim.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta