Kâbe'yi Yıkmak... Şiiri - Mehmet Şahan

İnsanın kalbini bir kez yıkarsan,
Yetmiş defa Kâbe yıkılmış olur!
Yok sayıp celbini ondan bıkarsan,
O kutsal çizgiden çıkılmış olur!

Var mıdır hoşlanan şahsı yergiden?
Gerçeklerde talan, yersiz övgüden…
Yüze karşı yalan, sahte sevgiden
Aşığın nazından bıkılmış olur!

Gaflete düşenler ayılmaz ise,
Kadir, kıymet bilip sayılmaz ise,
Kalbindeki çığlık duyulmaz ise,
Canlı, canlı dara tıkılmış olur!

Dertlinin derdine derdin eklersen,
Namertle bir olup merdin beklersen,
Mazlumun sırtına kahrın yüklersen,
Gün gelir bu yükten sıkılmış olur!

Dost için petekte bal içemezsen,
Bahçede bülbüle gül seçemezsen!
Gönülden gönüle yol geçemezsen,
Yaş ile kuru da yakılmış olur!

Fırsat bulup getirirsen oynuna,
Yılan olup yatırırsan koynuna!
Vebal alıp eğik duran boynuna,
Cehennem halkası takılmış olur!

Şahan der ki ayırmazsan hemzeyi,
Çözemezsin yanaktaki gamzeyi!
Deli sanma mecnun gezen kimseyi,
Görmeden boş yere bakılmış olur!

07.05.2017-İstanbul