En acı, en güzel günlerim Kabataş İskelesi'nde geçti benim
Yalnız bir başıma dolaştım sahil boylarında
Sataşırdım, kavga ederdim martılarla
Birgün bir cinayet işledim Kabataş İskelesi'nde
Kızım İrem'i, oğlum Berk'i ve sevdiğimi
Tek bir kurşunla gözümü kırpmadan öldürdüm
Umutlarım tükendi bir namlunun ucunda
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta