Kabataş İskelesi Şiiri - Nasıf Acar

Seni,
İstanbul’da ,
Kabataş iskelesinde bırakıp,
Vapura bindiğim anda,
Gözüm seni,
Radar gibi izledi.
Gözden kaybolana kadar,
Baktım ardından.
Otobüs duraklarının arasında,
Yitirdim seni gözbebeklerimde.
Üflenmiş bir alev gibi,
Hayalinin,
Titrek dumanlarını savura savura,
Gözden kaybolduğun,
Ana dek,
Baktım ardından.
Boğazımda,
O tanıdık tıkanmalar,
Titrek gözyaşlarım
Ardı ardına boşaldı.
Ben silmeye
Yetişemedim.
Parçam,
Bir uzvum,
Orada kalmıştı....
Kabataş iskelesinde....