Kabak Çiçeği Şiiri - Ferhat Pektok

Eskiden , bacak kadarken,
daha sözümüz Meclis'in dışında
herkes merak içinde
ne olacaksın sen bakayım?
Çoğumuz hemen doktor öğretmeniz;
Yürüyünce çocuk olamadık
büyüyünce bakarız bi şeyler
Diyemedik tabi ki çocuk aklı işte

Bacak bacak üstüne atmadık
uzatmadık,saygıdan sevdik de
vardı ötesi! Yapılmaması gerekenler
ne yapacağımızı şaşırttı.Nasılsın ; iyiyim
yok hatırlayamadım. Notların nasıl eh pekiyi
Oku oku adam ol,gerisi;virgülden sonrası işte.

Bir kibrit çaksak ormanı yakmış olurduk
Bir resim var doğum gününden
Salon bir flu yüzler belli belirsiz dumandan
İlk orda başladık
Ama sigarayı bir biz sakladık
Neyse son kez söndürüp attık.
Şimdi palyaço kulis yanıyor dese sahnede
Bir kahkaha kopar izleyen herkesten
Kimler mutlu gerçekten

Şimdi kınalı kuzum gel yanıma
Uzat ayaklarını, nasılsın , iyi misin?
Çocuk aklınla sor bana istediğini
Acele etme içimde hep bir çocuk beklemekte
Ne olacağını ilk kendine söyle
Soran olursa bir ateş yansın bakarız de

Bitti mi bitmedi
Hayatın acı gerçekleri olacak
Zamanında sormaya çekindik biz
Artık cevaplar bile absürd
Bir nasihat şayet istersen
Hayallerin için
Kabak çiçeği gibi açılmada
Ama hep dön yüzünü güneşe
Yollarınız hep aydınlık olsun
Hep gülsek de ;bir gün bile gülmeyelim
ağlanacak halimize