Kaba Yel Şiiri - Hasan Okursoy

KABA YEL

Umudum
Gün yırtığım
Akan kumum
Ne kaldı yelinde?

Çizdiğin kasım
Yağmurla ıslanan sesin
Yol üstü damlarım
Kimi bekler karanlığın?

Uzaklarım
Unuttuğum akşam
Kalan korum
Ne saklar bende?

Yırtılan toprak
Gülümseyen sabah
Cıvıltısında kuşlar
Bir de o rüzgâr

Seni arar sesinde
Döküldükçe yapraklar
Uğuldar sular
Gecikse de sonbahar

Kaba yel
Gıcırdat çatımı
Kaçır uykumu
Sallansın her yer

Fesleğenden
Elime bulaşır kokum
Çocuk günlerimden
Gelir gülüşüm

Yeşerecek umudum
Elbet gelecek o gün
Cumhuriyet ülküm
Yine verecek sürgün

Hasan OKURSOY