Kaan Kantekin Şiirleri - Şair Kaan Kantekin

Şimdi...
Para ne kadar katmanlı olabilir?
Merakımdan soruyorum.
Ne kadar seçebilir insanın iyisini?
Bir şey bildiğimi düşünüyorum.
Peki ne kadar büyük,

Sabah sigara arıyorsam evde,
bu illetin eksikliğini yaşıyorsam,
aç sayılırım herhalde.
Tok olmayı başaracak kadar uyanık kalmak lazım.

Kadın sana kızgın değilim.
Şu ana kadar kimleri tanıdın,
kimlerle gezdin,
kimlere düştün, uzandın.
Teoriler bitmez,
tahminler veya.

Bizim burada bir çocuk var.
Hatta tam da burada,
dibimde,
karşımda.
Harap olmuş, bitap düşmüş.
Sevdiği kız aklında.

Şimdi düşünüyorum da ben hiç sevmemişim.
Biraz hoşlanıp, sonra nefret etmişim.
İnsanlara hiç güvenmemişim,
onlara hoşgörüyle bakmamışım.
Gerçi hala öyle.
Neden bilmiyorum.

Artık ne kadar ıssız olur bilmem,
insan olmazsa Dünya.
Ama huzurlu olacak, eminim.
Bak gör, gülecek adeta.

Bugün çocuk olduğumu öğrendim.
Paramın çoğu şeye yetmediğini,
askıda çok şey beklediğimi,
ne kadar saf olduğumu,
ve en nihayetinde;
ne kadar kaba olduğumu,

Sevmek zor değil.

Ben öyle bilirdim.
Önce yanılgım geldi,
sonra sevdiklerim.
Kalbim tekrar sevdi,

Elleri boynunda gidip gelirken;
sanki burada değil,
bir o kadar da burada,
anda.
Geleceği görür gibiyim.
Sanıyorum on dakika sonra,

Normalde öyle küfretmem kimseye,
kafamı başka yere çeviririm.
Duymamazlıktan gelirim.

Ta ki;
duymadığımı zannedene,