Herkes kendini az da olsa tanır,
yabancı gelir bazen;
ama unutmaz.
Kendinden utanır,
ama hiç kaçamaz.
Sanıyorum ki seni gerçekten seviyorum.
Sesini duyunca neşeleniyorum,
görünce.
Öptüğüm zaman tüm kaslarım...
Bilmiyorum.
Zaman geçtikçe belki yitiririm,
Birebir tanışamadık,
Orhan abi varmış zamanında.
1914 yılında doğmuş.
86 yıl...
Tamı tamına.
Yalan yok.
Sorsalardı söylerdim.
Ben pek sevemedim.
Yani kafa yordum sayılır,
ama pek sıcak hissetmedim.
Havası, suyu iyi hoş derim,
Çok anlatılır;
ben çocukken ellerimi sobaya basmışım,
çok ufakken.
Neyse,
gıkım çıkmamış.
Herkes koşmuş bana doğru,
Bizi,
sabahın köründe,
tartışırken görmüşler.
İkimizin keçileri tepemizde;
hararetli,
haşin ve bedbahtmışız o sıra.
Her ayrıntısı ayrı bir alem.
Dalmamak elde değil,
tam tersi ayıp hatta.
Her rengi,
her çizgisi.
Issız;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!