Hayatı ciddiye almamayı çok ciddiye alan, hastalık derecesindeki materyalist bir adamın hayalleri ve derecesindeki hastalığın materyalist tavırları, günlük yaşantısındaki.
Yalanlarla doldurdum
Sırt çantamın içini
Yaşadıkça uydurduklarım,
Ve uydurdukça kafamda yaşadıklarımla.
Sonuna kadar zoruna gitmesi; çok eğlenen kişilerin yaşadıkları hayatın, eğlenemeyenlerce.
Donuna kadar yok etmesi; sürekli tanrının eğlenen insanları, ta ki eğlenmeyinceye.
"Ve de benzememesi bir motorlu kıtanın karanfile, yarin dudağından getirilmiş."
Hep birileri içerledi eğlenmemize,
arkamızdan konuşuldu biz eğlenirken,
Bir koltuk olsun ikimizin eskiteceği,
Üzerinde sudan renkli bir kedi.
Depresyonuma iyi gelir dizlerime yatan kedi.
Sol omzumda bir baş istiyorum,
Ellerimin biri saçlarında, diğeri kedide gizli.
Öylece uyuyup kaldığımız koltuktan,
Olması cümlelerdeki duyguların zarf fiil eklerinin en derin uzantısı, ve dahi hissettirmesi tek bir kelimenin yalnızlığından arınmış, ve dahi yapayalnız..
Kelebeklerin midemizde seviştiği hayaline kapıldığımız güzel anlar vardır.
Bilmiyorum nasıl konuşulur?
Susan bir kadınla:
Yıllar var ki bakmıyorum yüzüne,
derken bir gün usulca yanımdan geçti, gitti.
Duraksadı aklınca; bir şeyler demiş de, istediği cevabı alamamışçasına..
Tanıyamadı,
Sonra yavaşça başını öne çevirdi.
Hali, vücut bulmuş hali olan Lut kavminin hayatlarımıza olan derin entegrasyonunun anlaşılmaz meselesi.
Biraz farklı mizacımız, normal insanlardan.
Tanımadan sevme ihtimali yok kimseciklerin bizi,
biz sevgiyiz, sevgiliyiz.
Sen ve ben arasındaki farkı iliklerinde hissetmişleriz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!