Kaan Gülsatan Şiirleri - Şair Kaan Gülsatan

Sanatın ve sanatçının önünde ve arkasında sanat içindir insan.

Hafiften meşrep, biraz duygusal biri.
Görsen nasıl yaşıyor aşk ile,
hiç ölmeyecek gibi değil de esasen;
ölmüş de geri dönmüş gibi.

Bak bunlar koca koca taşlar,
Tut şimdi şunun ucunu,
Bak şimdi bunlar...

Ses ver, nefes ver.

Oysa biz seninle;
Dönen tekerleklerine bakardık bisikletlerin,
Memleketin en ücra yollarında,
Ulaşımın imkansız olduğu fakat,
Nasıl gittiği belirsiz bir bisikletlinin yolunun düştüğü..

Zanneden, bizden faydalandığını birtakım insanlar mutualizmden haberdar değiller.

Kullandığını sanıyordu beni;
yazık, ne safmış oysaki..
Oy saki oy.. Biraz daha koy.
Anca unuturum bağrımda açtığını sandığı yaraları.

Beğenmedim seni,
Ama sen erken boşaldım san.

İkinci bir satır olamamış,
Sebepsiz değil gibi.

Olması bir yanılgının keskin, binlerce yenilgiden. Ve dahi; dönmek istediğinde evlinin evine, olması kapının duvar. Boğulması bu cümledeki öznenin, bildiği denizlerde. El olması aşina yüzlerin dar zamanda ve de hissetmek yalnızlığı her zerresinde karanlığın.

Ne kimse güzeldi senin kadar,
ne de sen güzeldin kimseler kadar.
Ortak bir güzellik hegemonyasında,
eş paydaydık ilk bakışta herkes kadar.

Tedavilerden daha gerçekçi olması dahili ve harici hastalıkların sağaltımındaki saçma sapan metodların eleştirel olmayışına ithafen yapılan karalamaların.

Seke seke yürüyen bir çocukken gençliğim,
karlı ve puslu arka bahçelerinde zihnimin,
terleyip hasta olan bir muhtaçtım ilgiye, sevgiye.
Her çocuk gibi hastalanan, yaygara çıkarandım düşüncelerde.

Islanması insanın en beklemediği yağmurlarında temmuz ayının, bilinmemesi beklenmezliğin sebebinin sanki başka mevsimde yağmur yağarmışçasına..

Mevsim bahar olunca,
Yüreğime yüreğime çiseler Ankara sağanağı,
Bakarım etrafımın kupkuru oluşuna şaşırıp;
Üzerimdeki bulutları selamlarım gözlerimle..

Fayda etmemesi son pişmanlıktaki umut kırıntılarının hayallerdeki dizginlere.

Yaşlanacaksın,
Ben hissederken;
bir kadının dokunuşundaki sıcaklığı,
sen ancak yüreğimdeki soğuğu tadacaksın.

Hissettiğim derin özlemin; yokluğunda, kesişim kümesi öfkemle.

Saudece, dokunmak istedim gülüşüne.
Hangisinin tadının en güzel olduğunu bilmek istedim,
pastel boya renklerinden..
Tuhaf meraklarım vardı,