sadece ay ışığı şahitti iki gölge sessizliğine
Düş müydü penceremin önünde duran
Yoksa gözlerimde sessizce büyüyen
Bin bir gecenin efsunu muydu?
Bilsem, bir mektup yazacağım ellerimin hecesiyle
İnce kelimeleri döşeyeceğim ön söz olmadan beyaz çarşaflara
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


