Yaşadığımız hayata biz istemeden yerleştirilen ,
En yakınımızda insanlar kardeşlerimizdir !
Aynı karanlık odalarda yatarız ...
Ürkütücü sesler duyduğumuzda birbirimize sarılır güç alırız ...
Doğan güneşle birlikte uyanır aynı masa da doyarız ..
Kendi ses tonlarımız da Anne - Baba diye sesleniriz ...
Birbirimizin giysilerini ayakkabılarını giyeriz ...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta