Yaşadığımız hayata biz istemeden yerleştirilen ,
En yakınımızda insanlar kardeşlerimizdir !
Aynı karanlık odalarda yatarız ...
Ürkütücü sesler duyduğumuzda birbirimize sarılır güç alırız ...
Doğan güneşle birlikte uyanır aynı masa da doyarız ..
Kendi ses tonlarımız da Anne - Baba diye sesleniriz ...
Birbirimizin giysilerini ayakkabılarını giyeriz ...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta