Özgürlüğü çalınmış şizofreniyi yönlendiren seslerle planlar kuruyorum, şafağın uğramadığı bu karanlıklarda gözbebeklerimde devrik cümleler kurarak.
Ruhların sesini duymak için ölülere imzasız notlar yazarken tadımlık bir kaç damla intihar süzüyorum şiirlerden.Keskin cümleler kurup nefesini kesiyorum gecenin.
Acıların hayat bulduğu bende; ne bir koy var ne bir kıyı şizofrenik denizlerden kurtulacağım...
Taşsız bir mezarın meçhullüğünde gizli yalnızlığım; yitik yaşamın siyah bahçesine gömülü hayaller gibi.
Bir feryat çöktüğünde şizofrenin yüreğinden karanlığa: Kuşatılır gece,sararır yıldızlar...Elbette bir şeyler yazıyor bu yıldızlarda.(...Ksar...)
Neyi düşünsem bir yıldırım gibi düşer aklıma,Kovulmuşların yaratıcıya isyan ettiğinde doğdu bu kelime.Kambur çocukların sırtlarındaki korkuları solurum odamda.Soluk almadan dinlenmeden şiirler düzerler çirkinliğime.Bende bir zamanlar adonis gibiydim.Afrodit kıskanıpta vahşi domuzların derisini üzerime geçirene kadar.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta