Jupiter Şiiri - Reyhan Sur

annem Jupiter 1

yağmurda ağlardım küçükken
gökyüzüyle birlikte
nedensiz hem de
ağlanacak günlerin
daha ilerde
olduğunu nerden bilirdim

her gök gürültüsünde
tanrı arabasına bindi de
günah yazmaya koşuyor sanırdım
defteri elinde

geceleri yıldızlar gök yüzünde
körebe oynuyorlar diye
bağırırdım
söğütlerden bir çubuk olurdu ellerimizde
sevinçle yıldız seçerdik
kutup yıldızı her zaman benim olurdu
annem tek benimdi hayalimde
ışık annemde

annem Jupiter 2

ışık annemde
ışık tanrısı Helios’la
su tanrısı Anahita’dan doğma anam
kutup yıldızı;
Hürmüz
görünce yerinde
sarmal oluruz
bin bir gece masallarında

anam Yunan soylu
düşünce
Atatürk’ce
babam dağlardan gelme
özgürce
ben doğmuşum özgürlüğün özgün çiçeği
anamla-babamın narin kelebeği
bir bakarsınız yedi dağdan
kokular saçarım
bir bakarsınız
korkusuzca yıldızlarda uçarım
ben
annemin kızıl beneği
sevdalara yol olan
gökkuşağının “son rengi”
bir göktaşı çarptı şekillendim
Jupiter’dir anamın adı diğeri
ay’ı etkiler
gel-gitler onda yorulur
yedi ötesi renkler ondan sorulur