Joshua Şiiri - Yiğit Hoylan

Aralıkta tohumu atılmış bir çocuksun sen Joshua..
Büyüdün oğlum kocaman adam oldun.
Üstüne utanmadın 24ünden gün aldın bugün.
Artık küçük şeylerle mutlu olamayacak kadar büyüksün
Ve küçüksün büyük işler yapamayacak kadar hala.
Daha sert daha fırtınalı bir yürüyüş bekliyor seni oğlum
Acıların olacak, sosa bastırılmış duyguların
Gülmelerin, gözyaşına banılmış kahkaların
Ve alkışların ve aldanışların
ve hayatın balkonundan sarkışların.
Ellerini bırakıp bisiklet sürmeyi özleyeceksin yakında
Burnunda beslenme çantası kokusu
Maviydin hatırlayacaksın gökyüzü gibi ilkokul sıralarında
Ve bulut kadar beyaz olmayı o mavi gökyüzü üniformanla
Ah bir de kravatım göbeğimde gezerdim diyeceksin bir süre sonra
Yediğin dayağı anımsayacaksın özleyeceksin güleceksin.
Sevdiğim bir kız vardı diyeceksin lanet olsun dediğin
Şimdi nerdedir ne yapıyordur diye aklından geçirdiğin
Kalbin artık aşk yüzünden hızlanmayacak
Kalbin artık hızlanmayacak kadar yavaşlayacak
Okuduğun ilk şarkı aklımda boşver be Joshua!
Ne güzel bir çocuktun sen!
Kırmızı yeleğinle sahil kasabasında ıhlamurlar altında koşturan
Minik badi badi ayakların vardı ve büyük umutların
Hayallerine büyük gelen bedeninle gülerdin hayata hatırlasana
Hatırlasana!
Daha fazla büyümek istemiyorum demiştin bana bir keresinde çok sarhoşken
Neden demiştim sana en az senin kadar kötüyken
Çünkü büyüdükçe sevgim ölüyor sevdiklerim ölüyor demiştin içinden
Kimse duymamıştı benden başka oğlum!
Şimdi sen daha hızlı büyüyorsun
Daha hızlı öğreniyor daha hızlı unutuyor daha hızlı kayboluyorsun.
Ve seni bulmam için daha derine inmem gerekiyor Joshua.
Bugun senin doğum günün oğlum.
Bugun senin ilk ağladığın gün
İlk bir kadının koynunda uyuduğun ve o kadına aşık olduğun gün
Kocaman dünyaya fazla geldiğin gün
Yalnızlığını unuttuğun gün
Nerden geldiğini nereye gittiğini hatırlamak istediğin bir gün
Kalbinin attığı ve görmeye başladığın gün
Bugün o gün olmasada doğduğun gün oğlum..