I. Leo the vinch
İlk ışığı, okyanus seyreder yamaçlı deniz fenerinin;
aydınlatıyor sessizliği kendinin, parlak ışık, fır dönmeyi.
Karmaşık süreçler, bir dudaktan gülümseyişin ardında;
ama hiçbir şey kanıksanma’da, sindirilmişliğin dolu dolu …
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim