Ne garip Jeanne
bugün çaldığım tüm kapılardan kendimle karşılaşıyorum
ve her kapıda boğazıma sarılıyor pişmanlığım
ellere mecburi tutuşturulan bir gül kadar solgunum
üzerime yapışan her Duygu yabancım
küçük elleriyle ruhuma dokunuyor yalnızlığım
ve gözlerimi siliyor daha önce hiç görmediğim kendim
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta