Ne garip Jeanne
bugün çaldığım tüm kapılardan kendimle karşılaşıyorum
ve her kapıda boğazıma sarılıyor pişmanlığım
ellere mecburi tutuşturulan bir gül kadar solgunum
üzerime yapışan her Duygu yabancım
küçük elleriyle ruhuma dokunuyor yalnızlığım
ve gözlerimi siliyor daha önce hiç görmediğim kendim
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta