Jazzy Ve Parodi Ve Korku

Evrenin çocuğu dikilir gözüme
Nefesim batar gölgem kadar uzunca
Çerçiler kalemi dikenimden kanayan, kanayan
Kanayan yaralarımı sarmaya biçaredir zaman
Ağlamak eylemini dilimden atamıyorken
Tabirim yetişir dilime
Yetişir, yetişir, yetti şiir!

Korku: Dar geçitlerin sığınıldığı ve yavaşça büyüyebildiğim mağaradır.
Saçlarım... Çocuk, saçlarım ağarmaktadır
Olunmuşluklardan kaçmaktır korkum
Korkum; olunmuşluklardan kaçmaktadır.

Henüz on yedi yaşımda
İlk korkumu besledim evimin bir köşesinde
O zamanları dolmazdı penceremden gök ve bahçeler
Dikenler ayrı bir dert dökerdi dalıma budağıma
Kafes olmaktır korkuma gayem
Gölgemin amacıdır susturulmak ve aylak aylak
On yedi kez firar ettim
Senden kaçak çocuk yanıma

Perdeler evin parmakları gibi bazen
Dokunuyor yaşıma dedemin kuru toprağına basarak
Okşuyor saçlarımı bir rüzgar
Bir rüzgar parodisi yalın ayak: Çırıl çıplak
Yapayalnız kesiştiğim noktalar jazzy ve aylak

Zindan olan evinin adıdır korkum
Henüz on yedi yaşımda.
Çocuğum... Anla beni
Ben o evde intihar etmekte olan balkonunum