Janet Kohen 1 Şiirleri - Şair Janet Kohen 1

Gözlerinden dünya, nura bezensin
Sana methiyeler, arşa uzansın
Melekler, insanlar sana özensin
Kutlu olsun Mia'm beşinci yaşın
Her iki dünyada, rast gitsin işin

Laf Aramızda Kalsın

Heves değildi
Macera da değildi
Ya neydi bizimkisi
Ölümsüz sevda idi

Ve hayat bir perde gibi iniyor kızıl geceye
Zamansız zamanlarda hasret mesafelere
Duygularım sonsuz bu gece gel düşlerime
Aşk sazına hasret, ömür sevgiye ben tenine

Hep örselendim yangın bedeninde dur gitme

Veda senfonisinde son haykırışlar
Suçluyum, cezam seni sevmek
Acı ve hüzün, bu ne hüsran
Artık seni anmayacağım

Gözlerimde kan, içimde bir adam

Canımın canısın iki dünyada
Ölürüm de seni yar etmem yâda
Seninle her anım sanki rüyada
Soyuna kurbanım soyuna kurban
“Militan Balığım” şövalyem sensin

Kuzey yıldızına sorduk
Düşlere sığmayan yüreklerdik
Geceleri yağmurlar yağardı yastıklarımıza
Yaşanası ömrü bir nefeste tüketirdik
Sabahlarımız yorgundu
Biz nice tan yıldızları gördük

Yarın sensiz bir sabaha daha uyanacağım
Yok artık bir mum ışığına sarılıp yatmak

Hadi bu gece sen karşıla benim yerime,
Doğan güneşi...

Gönül dergâhında eğleşmedeyiz
Sadaksız oklarda beyleşmedeyiz
Ummana yol alan bizden değildir
Mermerin üstünde devleşmedeyiz

Gece olup da yıldızlar ülkesinin kapısı açılınca
Bir müjde sunarlar gökyüzünün efendileri
Bu kez seni müjdelerler bana
Kapılar açılınca kanatlı atlardan inen efendiler
Bir yürek getiriyoruz sana O’ na iyi bak dediler
Bu masum yüreğe sevgi dikeceksin

Yüreğime âmâ ve tıknaz hasretin çöktü
Gözlerim aynalarda sengin ve de metruktu
Men edildim umuttan, düşlere bel bağladım
Hicran provalarından bıktım, zülfünden yel isterim
Bezesin gökyüzünü yağmurun şırıltısı
Yaşanası yıllar filizlensin yaprak yaprak