Iznik'te Bir Gun.. Şiiri - Hayrettin Soyer

Sabah uyandirdi beni leylekler tak taklariyla,
Eski bir okul arkadasimin misafir yataginda.
Araladim renkli ve iri cicekli basma perdeyi,
Kirik bir bacanin uzerinde gordum o beyaz melegi.
Fizik hocasi Rustem'in karisi, elleri toz pembe,
Dun gece ettim kendimi misafir bu iki - goz ev'e.
Amacim leyleklerin gunluk tak taklarini dinlemek degil.
Gol'un durgun sulari umudum, belki acilarimi giderir.
Iznik gol'une dokulmus sari agac yapraklari,
Serinliyor golgesinde Ciftci Mustafa'nin baliklari.
St. Nicholas harabelerinde, o eski nadide muzede,
Dikkatle izledim ince gozyasi siselerini,
Ve elimle yavasca sildim yillardir birikmis kederlerimi..
Icimde bu garip bir duygudur gecmisteki yalnizligimin birikimi.
Iznik'e yeni gelecek kis'in umutsuzlugunu dusunurken,
Sordum kendime neden getirdi beni bu dunya'ya bu beyaz leylekler.
Hasret ve gozyasi icinde bu guzelim belde'den istemiyerek ayrildim,
Geride misafir ev'ine hediye olarak bir avuc umut biraktim.