İzmit Şiiri - Harun Kaya 3

Atim kaldım yetim kaldım ondan sonra,
Gözlerimde yaş durulmaz dünden sonra,
onyedi austos depreminden sonra,
böyle yıkım gördünmü sen izmit.

giderken canımı aldıda gitti,
yollara kanımı yaydıda gitti,
gözümden nurumu çaldıda gitti,
sorulurmu yanağımdaki yaşlar izmit.

Canım dedim canım bildim sarıldım,
Ona daha ilk gördüğüm an vuruldum,
Bu ateşte kavrulmaktan yoruldum,
Körfezi boca etsen söndüremezsin izmit

Kuru dalga sesinden başka ne bıraktın kulaklarımda,
yarım kaldı sevda türkülerim dudaklarımda,
Volkan gibi kaynarken göz yaşlarım yanaklarımda,
İbrahim gibi ateşlere yandıramazsın artık izmit.

Canımı alacaksın ama alamayacaksın sevdamı,
Cehennemim bile olsa sürdüreceğim bu gönül davamı,
senin içini bilirim şerefsiz çek omzumdan sahte göz yaşlarını,
sellerin bile onda biri etmez göz yaşlarımın izmit.

Her şeyin sahte lan senin, aşkında baharın, yağmurun gibi,
Yüreksizsin izmit sen bağrında yürekli gezermi,
Bin kat fazla severdim senden sevilmeyen cehennemi,
Bir ömür biriken mutluluğu bir günde sildin izmit.

Harun KAYA

Bu şiirin her türlü yayın hakkı şairin kendisine ve/veya temnsilcisine aittir