İzmit Şiiri - Nadir Keleş

-I-

Bize seslenir parklarda unutulmuş insanlar
Yüzlerinin yarısı ile selam verirler
Dünden bitik yanlarını unutup bir an.
Ölü geçen vakitler çizmiştir alınlarını
İçlerinden nice vapurlar geçmiş kim bilir
Avuçlarında bir şarkı okşanmamış saçlarına sürülür

-II-
Bir kısrak tüm asaletiyle yazılamaz ki
Tıpkı bu yaralı, bu kırılgan sahiller gibi
Biliyor musun şehrin içinden tren geçmiyor artık
Şehre değemeyen yüzler yetimdir sanki

-III-
Dünün silahşorları
Sözleşmişler gibi açmıyorlar kapılarını
Deniz kokar onların öyküleri
Saçlarında bir ezgi
Kararmamış alınlarına doğru süzülür.

23.12.08