İzmirlinin Su Çilesi Şiiri - Sevinç Kavuk

Sanat sanatla başlar ve gider
Önce şerefsizliği sokuşup kazanç güdenler
Babadan öyle görmüş derler, öyle de söylenirler
Sanatı kıyafet giymeyi de esirgenmezler
Bu babaları af edenler, geriye ne kalır bilemezler...

Ey yüceliğin tek güzelliği, güzelliğin tek büyük sanatçısı
Ey bu sanatın nadide aşıkları, aşkına onur adımlayan şeref yolcuları
Ey yüceliği ruhunda uygarlık taşıyan vatan sevdalısı
Ey beş duyunun seçkin sağduyusunda bütünlüğün aydınlığı
Senin yolunda tatmasın aklım, ruhum, yüreğim senden bir ayrılığı!

Sevene de sevmeyene de selam olsun şanı
Yüreğimde adilliğini hür kutsadığım asil dua'mı
Hayırlara yönet Allah'ım inanç dolu emeğe duyduğum hayranlığı
Dilbilgisel anlamıyla gelişebilmektir uygar insanlığı...

Anlayış dilemekle başlayacak dilencilik ve yanı başını
Kula kulluğu af doluşan bu köleliğin her yobazlığı
Yargılanacak olandır hep engel örülen Yahudiliğin o çirkinlik duvarı...
O ama sıvasız evleri sıvatıp, girecek yataklarına, yurtlarına

Gözyaşı bedeliydi, Antalya'nın orman yangını bitti
AKP hükümet başkanı konut sözüyle oraya gidince tabi...
İntikam şehveti şikayet mi edildi?
Cumhuriyeti mi delecek İzmirlinin su çilesi?

2 Eylül 2008