İzmirlim Kış Kuşum...! Şiiri - Hasan Özt ...

bu sabah
bulutların arasından döküldü
güneşin sararan saçları mavilere
senin saçlarını okşar gibi baktım
bir ben bir de martılar aldı nasibini
bulutlar içime hüzün dökerken
gündüz yakamozunu gördüm
ahhh imkansızım ela gözlüm
varoş bakışlım kış kuşum

kırmızıdır rengimiz
birimiz hilalli birimiz oklu
ne güzel yakalardık hani
mavi bakışlarımızla mutluluğu
bir türkümüz vardı
bir ağızdan çığırdığımız
(‘Nereye Ey İnsanoğlu’…?)

bugün son defa
‘Altın Kapının’ sokağından geçtim
Kordon’da payton yolcularına el salladım
içlerindeki ses çınladı kulağımda
‘Kim bu deli’…?

Kızlarağa Hanın’da içtim
son kez çok şekerli kahvemi
sana ayrılık gözüküyor dedi falcı abla
ne tesadüftür burcumu da bildi
karşıdan karşıya feribotlar gibi
gidip geldiğim sevdanın seferleriydi
seni hayal ederken beyazlar içinde
bir kumru yaklaştı yanıma
ne martı ne kumru
sen hep benimsin
ama benim olmadın
İzmirlim
kış kuşum…

Gediz gibi
bulanık akardı duygularımız
durmadan dökülürdü mavi sevdanın düşlerine
bir tarihte elbet Gediz dur alacak derdik
oysa biz imkansızdık kavuşmakta
en büyük suçu işledik
aşkla bağlanmakla
anladık ki
çok istediğin olmuyor hayatta...

gecede
kömür kokusu
sokak lambaları ışığında
bir efe gibi seke seke
yolda açılan su çukurlarından
son kez asıldım dik yamacına
yeşil boyalı evinizin yanındayım
oturdum taşların üstüne dayandım kayaya
sen içerde ben dışarıda
aralayıp perdeyi
ela gözlerinle öptün siyah gözlerimden
bu gece son elveda imkansızlık kavuşmasında
bak yine karşımızda mavi şehir
biz birbirimize yakın olsak/ta
aşk yüzen şehir daha yakın
sevi/şen yakamozlara
her gece el salla
beni düşleyip
yakamozlara...

bir fener bekçisi olmak isterdim
sen o kulübemizde sevda müdürü
seninle doyuracaktım aç duygularımı
sen bir ömür sevdanla besleyecektin
ömrümü yüreğimi yüzümü gözümü
iki gün oldu işime son verildi
üzülürsün diye diyemedim
ağlarsın ağlatırsın bilirim
ıslanır gözler
neyse…

yarın
ayrılma vakti olacak bu şehirden
düşündüğüm düşlediklerimde yeşeren
bir sevda bir ölüş olacak bakışların
sen mavi şehir gibi solmayacaksın
sana en çok sevdiğin altı harfi
söyleyemeden gideceğim
sen onu bileceksin
beni unutma
kış kuşum
İzmirlim….