Git ne olur git artık benden.Burası o eski İzmir değil,bende o eski bencilerin sıra kuyruğunda Senimi bir var bir yok halinde bekleyen çoçuk değilim artık.
İzmiri Asansöründe bıraktım ben, Havagazı Fabrikasıda boğdum ocak ayının 2011 ydi işte tam mevsimiydi yani.
Kordonunu Pasaportuna dolandırdım Saat Kulesinin git diye sen.Tuhaf tuhaf halüsinasyonlar görüyorum mesela İzmirde 3. boğaz köprüsü gibi.Nerden çıktı ki bu 3...
Sana kızıp İzmirime çatmak içime az da olsa sinmiyor, sende varsın içinde diye.Nasıl bir muamma ki bu..!
İzmir, Doğal Yaşam Parkın bile doğal değil hele ki üstünden f16lar geçerken, savaşa mı geldim ben.Doğrudur 77. haftasonu savaşları.Atmıyorum ulan atmıyorum, savaş talimlerine bu kadar yakın olmasın yapay yaşam parklarınız, deliremedim daha.Çoçuklar henüz büyümedi, nasıl bir park lan bu..!
Bana bir çetele tutun, çizin üstümü en tükenmez kalemle yok sayın.İzmirime kafayı takmış değilim, hakarette etmiyorum...
Sevdiğime karakter, sevmediklerime şahsiyet analizidir.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta