Gece oldukça geç bir saatte İzmir’e Bornova tepelerinden girildiğimde şehrin ışıklarına bakarken bu şehre kim bilir kaç kez geldiğimi, bu ışıkları kim bilir kaç kez gördüğümü, her görüşümde neler düşündüğümü, önüne yüksek bir bent yaparak depolanmış su yığının bendini yıkıp yüksek bir zirveden şelale olarak dökülmesi gibi aklım dökülüşünü yaşarım…
İlk gelişim
Denizle tanışışım
Öğrencilik yıllarım
Evliliğim
İstanbullu oluşum
Baba evine konuk olarak yönelişim
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta