Gece oldukça geç bir saatte İzmir’e Bornova tepelerinden girildiğimde şehrin ışıklarına bakarken bu şehre kim bilir kaç kez geldiğimi, bu ışıkları kim bilir kaç kez gördüğümü, her görüşümde neler düşündüğümü, önüne yüksek bir bent yaparak depolanmış su yığının bendini yıkıp yüksek bir zirveden şelale olarak dökülmesi gibi aklım dökülüşünü yaşarım…
İlk gelişim
Denizle tanışışım
Öğrencilik yıllarım
Evliliğim
İstanbullu oluşum
Baba evine konuk olarak yönelişim
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta