İzmarit Yutmuş Adam Şiiri - Hakan Demirkan

Bütün gözü yaşlı,
Gözü yaslı bütün günler
Kafesteki hayvanlar kadar üzgünler mi şimdi?
Bütün günler yalnızca hayal mi?
Çekilmek için ekilen acılar..
Mahsulü alınan kaoslar
Sene sonu itibariyle intihar eden insanlar,
Gerçek mi şimdi göz kapaklari kadar anlamsız hayatlar?
Viraji alamayan bir şoför kadar beceriksiz
Kabuslarımın toplama kamplarında yakılırken düşlerim
Beynimin gri hücresinin çektiği acı denli çaresizim
Sabahın köründe uyanırken,
İzlemek kendini dev aynasında
Dev aynasında yedi cüceden sekizincisi
Toz toprak içinde cesaretin.ikilişi,
Bütün yaşamların iğretiliği
Ve bütün günlerin ağladığı gecelerin hissedişi bu sesi
Cennetteki melekler öldürülmüş meleklerce
Cehennemin koyu siyah ve açik beyaz alevlerinde
Ağlaşırken huriler,
Hapsolmuşken bizler,
Gürültüyü duymak her an
Ağzımı sonuna kadar açıp bağırmak
Sesler sürüsünde balik arayan martılar
Herkesin içinde,
Her şeyin içinde yıpranmış
O boş gecelerde anlamsızlıklar silsilesi sadece
Son kez dokunurken kendine,
Ölüm mastürbasyonunda bu ömrün
Bu ömrün başladığı yerde ölümün
Bu ölümün başladığı yerde hüznün
Bu hüznün basladığı yerde ben
Yokuş asagi tırmanmak kadar saçma
Kürek kemiğime kazıdığım harfler,
Semboller yüreğimin
Dalga dalga yayılan nefret kokusu,
Ucuz şarkıların kokusu,
Ter kokusu,
Aşkın aşksızlığından başka bir şey değilken
Bu ölüm mastürbasyonuna intihar adını vermişken
Boş küllükler,
İzmaritler,
Küller,
Kemiğimin külleri,
Elinde ters dönmüş parmaklarımı izlerken ben,
Hepinizin tırnaklarını ben kemirirken
Siz endişelenmeyin diye,
Günleriniz iyi geçsin diye
Günden güne kırılırken ben,
Bu boş izmaritler,
Sabıka kaydını almaya çalışan kalabalıklar kadar komikken
Bu boş ev
İçi boş adam,
Cahilliğin samimiyetine inanacak kadar cahilken
Ellerimden ellerine ısı nakli yaptırmayı isterken
Şimdi ellerimden ellerine uzanan tek şey koca bir rüya
Hakaret dolu laflar,
Ahmaklık yüklü edebiyatlar
Ve kimsenin anlamadığı sanat eserlerini anlarmış gibi yapanlar,
Sahtekarlığın paranoyası,
Ölüm mastürbasyonunun kendini yorması,
Yok olması
Isıdan yana,
Acıdan yana,
Acısızlıktan yana,
Hiçbir şeyden yana şansının olmaması
Sadece iki bin beş yüz yıldır yazılmışken saçmalıklar
Olağan bir şüpheli gibi bu aldatmalar,
Dudaklarımdan dudaklarına ulasmaya çalışan sevgi sözcükleri,
Ve bok böceklerine dönüşürken kelebekler,
Hafızalarını tazelerken balıklar
İzmarit yutmus adam,
Dumanı içine çekmiş çoktan
Ciğerler iflasta
Maddiyatin iflasindan bu yana en büyüğü,
Acılar yükselişte,
Umutsuzluğun hisse senetleri işlemdeyken
Bu tek gözü kör
Diğeri şaşı gecede
Sana anlatmak istediklerim kabaca bunlardı sadece…