Görünmez kadın , çalıyor bir yerlerden o hüzünlü melodiyi
Uçuşan yapraklar, yalnızlığın ve hiçliğin trajedisini canlandırmaya başlıyor
Bir seyircide ellerini yüzüne koymuş
Hayat acısını , mutluluk serabını, hüzün hakikatını izliyor.
Ben ise sahnesiyim bu sahteliğin
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta