İzlerin Bıraktıkları Şiiri - Serap Demir ...

Bir sinsice bulut
Yaklaşıp da yanına,
Al dedi...
Al, istediğin bu muydu?
Karıştı gözyaşı ve yağmur sessizce,
Omuzlardaki yük azalır sanılsa da...
Her nereye giderse gitsin yürek,
Beden nerdeyse ordadır,
Bitmeyen düşler.
Lodos mu, fırtına mı sardı bu gülleri?
Savruldular dört bir yana.
Kan kustu tabiat..
Güller ağladı...
Umudu gömdü sessizce doğa.
Esen yel aldı
Toprağın üstündekileri,
Götürdü bir dağın yamacına attı...
Ya dalgalarda neler olmuştu?
Bu değildi ki istenen...
Bu değildi ki beklenen...
'Sen savrul, ben gideyim...
Savrulduğun yerde bekleyeyim',
der mi ki yürek?