İzinsiz Yaşadım Rüyalarımda

Sen farkında olmadın,
çünkü yasal değildin.
Ben seni bir kanuna değil,
kalbimin sokağına yazdım.
Sen izinsiz yaşadın rüyalarımda,
ben ise uykularımı sana kiraladım.
Gözlerinin gölgesine sığındım,
ama adını anmaya bile cesaret edemedim.
Ben seni,
rüyada değil —
hayalin eşiğinde bile görsem,
yüreğim suçüstü yakalanırdı.
Şair olsam, dilim lal olurdu,
unutmak için seksen yıl yaşar,
seksen bir mısra yakardım.
Kalbimi durdursan bile,
ben yine sana —
kara sevdanın en dik sokağında,
adımı unutur, seni hatırlardım.
Aklım mı bulanır,
kalbim mi şaşar o vakit?
Bilmem...
Ama ben seni,
devlet kadar güçlü,
ve halk kadar çaresiz severdim.