- herkesin bir istanbul'u var-
benimki daha beter-
bir yudum al sarap ictim
bir soluk gül kokladim
askini ve acini sakladim
en kuytu yerinde yüregimin
düslerin düsünce gönlüme
baliklar boguluyor denizde
gökte yildizlar karisiyor birbirine
sürüden ayriliyor kuzu
sonra mey geliyor
ney caliyor
agliyor keman
küllendirmiyor acimi zaman
kora döndürüyor
yüzüm aksamlari andiriyor
acikli bir film seyrediyorum sanki
saliniyor suda agacin kederli gölgesi
bulaniyor su
bir damla iklim degistirir
biliyorum
anilarin dehlizine daliyorum
buluyorum seni orda
dermansin derde
yarami yaran sarar ancak
yoksa kanarim
icin icin yanarim
kirpiklerim tuz tutar
kirilip dagilir kristaller icimde
biliyorsun
tenin tenime degmisti
karismisti terime terin
eskimemis türkülerin
ay duvakli gelini
uzativermistin elini
menzilini ayarlamistin aska
nasil da güzel vurulmustum ben
sarilmistim kanim ve kanatlarimla sana
ve ruhum bir cingene ruhu kadar
özgür olmustu o anda
varsin bu kandilde yansin yagim
isigim karanliga vurur
sesim duvarlara
ve rüzgarim tarar saclarini sularin
igneyle kuyu kazacak kadar kahraman
destanlar yazacak kadar hünerli ellerim
siirim izini sürer
yoluna baglanir yollarim
iraklara gitsen de
yitsen de yitikler ülkesinde
seni bulur
kim bilir
gün gelir
deprem olur
dag da kavusur daga
Kayıt Tarihi : 24.11.2006 16:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)