Fırtına öncesi sessizliği kuyulara bağırarak bozarım
Çakıl bıraksam içine, peşinden gelecek herkese inanırım
Yaslandığım rafın kıymıklarına ne kadar da aşinayım
Sırtımda kabuslar olsa bile dizlerimin bağını çözen çehreni hatırlarım
Bilakis yaprak kımıldasa kendi dinginliğim sanarım
Yokuş yukarı tırmanır adımlarım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta