Soluduğum her saniye,
Yaşadığım her bir anda,
Yarım kalan kahkahamda,
Yokluğunun izi var.
İzi var dudaklarımda,
Her masada her koltukta,
Baş koyduğumuz yastıkta,
Nefesinin izi var.
Olur ya çıkıp öylece,
Sanki hiç gitmemiş gibi,
Çalarsan bir gün kapımı,
Baş köşede yerin var.
Çekinme, aldırış etmem,
Gücenmem hiçbir sözüne,
Sus konuşma gerekirse,
Onca yıllık hatırın var.
Kayıt Tarihi : 29.1.2025 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir özetle, sessizce beklenen bir geri dönüşün gerçekleşeceği ilhamı ile kaleme alınmıştır. Bir ayrılığın ardından, sevdiği kişinin yokluğunu her anında hisseden birinin içsel dünyası anlatılmaya çalışılmıştır. Şair, sevdiği insanın izlerini her şeyde görerek, onunla yaşadığı anıları bir türlü geride bırakamamaktadır. Fakat her şeye rağmen sevdiği kişinin bir gün geri dönmesini umut etmekte ve ona her zaman bir yer ayıracağını söylemektedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!