Izi silinmis bahcelerde de;
Benzersiz güller acarmis
Büyüdükce dallari
Dikenleride
Kendi goncalarina batarmis.
Kimsecikler duyamazmis,
Bu mechul yerde.
Goncalarin,
Can havliyle haykirisini!
"O" aciyla, goncalar
Büyümeye korkarmis.
Ya büyürlerse?
Onlarda ,
Can yakarlarsa?
Dikenlerini yetistiripte
Büyüyen yanlarini gördükce
Zaten derse alirlarmis.
Cünkü yetismislerini,
Dikeniyle kavralayacak
Bir el ,henüz uzanamamis.
Belkide hic,
Gelmeyecek bir yolcuyu
Kiyida kösede
kalmis bu bahcede
Bekleyerek,
müstehak olmuslar
Gül dallari;
Kanamaya, kanatmaya,
Kendi canlarini..!
09:37 16.10.2013
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 16.10.2013 21:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!