her şarkıda
hep aynı kırık incinmiş mızrap
kırılgan titrek kelebeğin kanatlarında
bin bende bir seni çırpınan
güneşlerce güneşlere çarpan
bahçelerde goncalar içinde
gözlerinin enkazı ızdırap
bir nefessiz nefestir
beni sende
seni bende yaşatan
yollar içinde yolcusuz
kervanlar içinde yüksüz
kırk harami gözlerinin dili ızdırap
çiçekler içinde çıkıp gelmiş
soyunmuş gelinliğini
çırılçıplak
bir pusuda
son nefesini veren
gözlerinin
son arzusudur ızdırap
her şarkıda
hep aynı kırık incinmiş mızrap
kurulmuş çadır
ölmüş aşiretin reisi
ağıtlar ağıtlara kız alıp kız verir gayrı
parça parça dökülen gözlerinmiş
bitmeyen taziyedir ızdırap
incinmiş o atlı karınca
sende yaşamak bende ölmek
kimden kime niçin gömülmek
boynu bükük
bir çocuğun sopadan atıdır
parçalanan son sevinçtir
ipi kopan mavi uçurtmadır
kesilen canıma biçilen faturasız gözlerinde
son bedeldir ızdırap...
Abdulrızak Kılıç
Abdulrızak KılıçKayıt Tarihi : 7.6.2005 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne kötüdür ''an '' kadar yakın, bir asır kadar uzak olması
ve bilir misiniz ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması ''Ben...'' deyip susması........
Izdırap çeken ve çektirenlerden olmamak ....
herkes için dileğim....
Elinize sağlık, tebrik ederim...
Sevgiler,selamlar......
TÜM YORUMLAR (54)