Yağmurun yağdığından habersiz kaldırımda yürüyen ben
Buhranını sırtımda taşırım, aklımı kemiren canavarsa sen
Aşkın bu kadar düşman ettiğini bilmezdim hiç sevgilileri
Düşünmemiştim beynimdeki uyuşukluğun suçlusunu hiç
Silahını çekip vursaydın taşıtmasaydın bana bu yokluğunu
Her ağacın dalı benim darağacım, ucunda düğümlenmiş ip
Her köşesinde seni gördüğüm izbeler mezarım olacak bana
Kedi köpek dolaşacak, kimse bilmeyecek burada yatan kim
Ayaktayken ölümüme bir laf etmeden bırakıp gitmendir sebep
Bu kadar erken beklemiyordum, mezarımda bir o kadar derin
Toprağın ağırlığımı bu yoksa sen misin göğsüme baskı yapan
Kazdıkça üzerime kapandı benim için kurduğun çelik kapan.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta