Vapur esiyordu.
Haliç, unutmayı öğrenmiş
bir aynaydı.
Dalgasız bir zaman,
içe çekilmiş bir nefes.
Karşıda,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Şair, hayatın küçük sahnelerinde geçmişle bugün arasında kurulan duygusal köprüyü kısa mısralar halinde işlemiş ve başarılı buldum. Kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta